Ryzykowne zachowania dziecka
Jeśli dziecko zachowuje się w sposób, który szkodzi lub może zaszkodzić jego zdrowiu i rozwojowi, nazywa się to zachowaniem ryzykownym. Takie zachowania nie są jedynie domeną domów patologicznych, wszystkie rodziny mogą tego doświadczyć.
Przykłady ryzykownego zachowania u dzieci:
- Używa alkoholu lub narkotyków.
- Robi sobie krzywdę, raniąc się.
- Stosuje przemoc w stosunku do innych.
- Ma trudości w szkole pomimo starań rodziców.
- Łamie zasady, wandalizm lub nie stosuje się do ustawowego czasu przebywania na dworze.
- Uprawia seks bez zabezpieczeń.
Zażywanie narkotyków
Pomimo że dzieci z różnych rodzin mogą zacząć używać narkotyków, wiele wskazuje na to, że dzieci, które w dużym stopniu zażywają narkotyki mogą mieć problemy o podłożu psychiatrycznym lub psychologicznym. Na przykład dzieci, które przeszły jakąś traumę, zostały odrzucone, mają zaburzenia rozwojowe bądź postawione diagnozy (ADHD, zaburzenia lękowe, depresja czy autyzm) są bardziej narażone na używanie narkotyków. Mogą to być dzieci, które były prześladowane, poddane jakiejś formie przemocy lub po prostu dzieci, które są powściągliwe, mają niską samoocenę czy słabą wiarę w swoje możliwości.
Kiedy dziecko nie może sobie znaleźć miejsca, nie czuje się dobrze w grupie, źle się czuje sam z sobą, zażywanie narkotyków może być sposobem na złagodzenie dyskomfortu, ucieczkę od rzeczywistości, popisaniem się, dopasowaniem i przynależnością do jakiegoś grona.
Następujące objawy mogą świadczyć o tym, że Twoje dziecko zaczęło zażywać narkotyków:
- Nauka lub obecności w szkole pogarszają się, brak zainteresowania nauką.
- Dochodzi do konfliktów z władzami szkolnymi lub innymi władzami.
- Dopuszcza się drobnych przestępstw, takich jak kradzież w sklepie lub wandalizm.
- Utrata zainteresowania przyjaciółmi, hobby lub innymi zainteresowaniami.
- Nagła zmiana zachowania i poglądów.
- Zmiana grona znajomych.
- Brak zainteresowania wyglądem czy higieną.
- Zmiany w przyzwyczajeniach żywieniowych i snu.
- Relacje z rodzicami i rodziną pogarszają się, brak zainteresowania rodziną.
- Oszukuje rodziców i rodzinę, kłamie, zachowuje się tajemniczo.
- Reakcje jego są niezwykle silne i bardzo źle wpływają na jego sprawy.
Pojawienie się któregokolwiek z tych objawów nie oznacza, że dziecko zaczęło używać narkotyków. Może to jednak oznaczać, że dziecko nie czuje się wystarczająco dobrze i ma pewne problemy. To z kolei naraża dziecko na uzależnienie się od narkotyków.
Uzyskaj pomoc
Możesz porozmawiać z nauczycielem, pedagogiem szkolnym lub inną osobą w szkole, której ufasz, i uzyskać od niej pomoc i instrukcje.
Pracownicy przychodni lekarskiej (heilsugæslu mogą Ci pomóc, na przykład poprzez skierowanie dziecka do Kliniki Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w Landspítali (Barna- og unglingageðdeild Landspítali) lub innych specjalistów.
W Domu Rodzica (Foreldrahús) pracują konsultanci specjalizujący się w ich sprawach. Na przykład oferują konsultacje, kursy i grupy wsparcia dla dzieci z ryzykownymi zachowaniami i ich rodziców.
Centra usług w Reykjaviku (Þjónustumiðstöðvar Reykjavíkur) i komitety do spraw ochrony dzieci pomagają i wspierają rodziny w trudnej sytuacji. Nie należy się obawiać komitetu do spraw ochrony dzieci, zdecydowana większość rodziców otrzymuje duże wsparcie, jeśli chodzi o dobro dziecka, dodatkowo komitet ochrony dziecka może ubiegać się o specjalistyczne środki pomocy dla dziecka i jego rodziny. Komitet do spraw ochrony dzieci zapewnia następujące opcje pomocy:
Terapia dla rodzin Fjölkerfameðferð (MST) jest przeznaczona dla rodzin dzieci w wieku 12-18 lat, które borykają się z poważnymi problemami z zachowaniem wymagającego interwencji policji, trudnościami w szkole, przemocą i używaniem narkotyków. Terapia polega przede wszystkim na zwiększeniu zdolności rodziców do radzenia sobie z problemami dzieci. Terapia trwa 3-5 miesięcy. Celem jest, aby dziecko mieszkało w domu, chodziło do szkoły lub pracy, nie łamało prawa, nie używało narkotyków i nie stosowało przemocy lub gróźb.
Stuðlar to ośrodek dla dzieci z różnymi problemami w wieku 12-18 lat. W ośrodku diagnozowane są problemy dzieci. Terapia trwa 6-8 tygodni.
Ośrodek terapeutyczny dla dzieci (Meðferðarheimili Barnaverndarstofu) przeznaczony jest dla dzieci 13–18 lat, które wcześniej były poddane terapii w Stuðlar. Ośrodki terapeutyczne są dwa i znajdują się poza miastem. Przyczyny leczenia obejmują zaburzenia zachowania, zachowania przestępcze, przemoc i nadużywanie substancji odurzających.
