Imigranci
Mieszkańcy Islandii, którzy urodzili się poza granicami kraju, niezależnie od ich obywatelstwa, nazywani są imigrantami. Termin ten odnosi się również do uchodźców i osób, których rodzic lub rodzice są obcokrajowcami, a także pracowników migrujących, tj. pracowników, którzy przemieszczają się między miejscami oferującymi pracę.
W 2020 roku 13,5% mieszkańców Islandii było osobami obcego obywatelstwa.
W 2022 roku 17% mieszkańców Reykjaviku miało obce obywatelstwo.
Uchodźcy
Uchodźca to termin zbiorczy odnoszący się do osób, którym zgodnie z umowami międzynarodowymi przyznano status uchodźcy.
Konwencja Narodów Zjednoczonych dotycząca statusu uchodźców i jej klauzula definiują i zapewniają prawa uchodźców.
Ustawa o cudzoziemcach nr 80/2016 definiuje uchodźcę jako „obywatela państwa, który znajduje się poza swoim krajem ojczystym lub osobę nieposiadającą żadnego obywatelstwa poza krajem, w którym miała stałe miejsce zamieszkania.”
Uchodźcy kwotowi
Uchodźcy kwotowi to uchodźcy, którzy otrzymali zaproszenie do przyjazdu do kraju od islandzkiego rządu.
Osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową (azyl)
Osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową to osoby przybywające do Islandii z własnej inicjatywy.
Sprawami osób ubiegających się o ochronę międzynarodową zajmuje się Urząd Imigracyjny, który rozpatruje dane wnioski.
Konwencja dublińska:Jeżeli wnioskodawca ubiegał się wcześniej o azyl w innym kraju, Islandia nie jest zobowiązana do rozpatrywania sprawy i może odrzucić wniosek na tej podstawie.