Rozpoznanie objawów nękania
Zmiana zachowania i samopoczucia dziecka może wskazywać, że jest ono nękane. Poniższa lista nie jest wyczerpująca.
Emocjonalne
- Wahania nastroju.
- Płaczliwość i wrażliwość.
- Zaburzenia snu lub koszmary senne.
- Zmiana nawyków żywieniowych, utrata apetytu lub przejadanie się.
- Niska samoocena, strach i niepokój.
- Przygnębienie, objawy depresji lub myśli samobójcze.
Fizyczne
- Dolegliwości, takie jak ból głowy lub brzucha.
- Objawy stanów lękowych, takie jak obgryzanie paznokci, jąkanie się lub różne typy tików.
- Zadrapania lub siniaki, których dziecko nie potrafi wyjaśnić.
- Podarte ubrania lub uszkodzone rzeczy.
Społeczne
- Dziecko wydaje się odizolowane i samotne.
- Dziecko nie wychodzi i nie jest odwiedzane.
- Dziecko nie chce uczestniczyć w zajęciach towarzyskich i ma niewielu przyjaciół lub nie ma ich wcale.
Zachowanie
- Niewyjaśnione napady złości lub płaczu.
- Dziecko nie chce powiedzieć, co je gnębi.
- Agresywne i trudne zachowanie.
W szkole
- Dziecko boi się samodzielnie iść do i ze szkoły, prosi o eskortę lub idzie inną drogą.
- Dziecko wcześniej lub później niż zwykle opuszcza szkołę.
- Dziecko często spóźnia się lub zaczyna wagarować.
- Dziecko unika pewnych zajęć w szkole, takich jak gimnastyka czy pływanie.
- Dziecko przestaje się uczyć, spadają mu oceny, ma trudności z koncentracją.
- Dziecko izoluje się od kolegów ze szkoły.
- Dziecko unika wyjść na przerwę.
Jeśli ma miejsce podejrzenie o nękanie
Jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów lub cokolwiek innego, co wskazuje na to, że Twoje dziecko źle się czuje, ważne jest, aby przyjrzeć się tej sprawie i powiadomić o tym odpowiednią osobę. Mogą to być rodzice, nauczyciele, trenerzy, dyrektorzy szkół lub inni pracownicy szkoły. Jeśli uważasz, że nie otrzymujesz wystarczającego wsparcia ze szkoły, możesz się skontaktować z Profesjonalna rada do spraw prześladowań na e-mail fagrad@mms.is. Poważne przypadki nękania można zgłosić do Rzecznika Praw Dziecka (Barnavernd), dzwoniąc na 112.
