Przestępstwa z nienawiści

Ofiary i sprawcy

Grupę można zdefiniować na podstawie:

• Kraj pochodzenia
• Kolor skóry
• Wyścig
• Religia
• Inwalidztwo
• Cechy płciowe
• Seksualność
• Tożsamość płciowa
• Inne podobne czynniki

Sprawcy przestępstwa z nienawiści:

• Osobisty kontakt z ofiarą często nie istnieje.
• Ma uprzedzenia i nienawiść do jakiejś grupy.
• Dopuszcza się czynu, ponieważ ofiara należy do tej grupy.
• Działanie to jest skierowane do całej grupy.

Dotyczy to również sytuacji, gdy sprawca uważa, że ofiara jest częścią grupy, chociaż nią nie jest.

Co sprawia, że coś jest zbrodnią z nienawiści?

Termin „przestępstwo z nienawiści” nie pojawia się w prawie islandzkim, stanowi jednak, że przy ustalaniu kary należy wziąć pod uwagę, czy czyn został popełniony ze względu na status ofiary.

Aby przestępstwo można było określić jako zbrodnię z nienawiści, konieczne jest wykazanie, że przestępstwo zostało popełnione z powodu uprzedzeń lub nienawiści wobec określonej grupy.

Przemoc i inne przestępstwa

W przypadku przestępstw, które są już prawnie określone jako karalne (takie jak napaść, gwałt, morderstwo i uszkodzenie mienia), kara może zostać zaostrzona, jeżeli przestępstwo zostało popełnione ze względu na status ofiary( Kodeks karny, artykuł 70).

Mowa nienawiści

Mowa nienawiści to szerzenie nienawiści i uprzedzeń wobec grupy poprzez jej wyrażanie. Dotyczy to zarówno poszczególnych członków grupy, jak i całej grupy.

Na Islandii panuje wolność słowa, ale nadal obowiązują prawa i regulacje dotyczące wolności słowa.

Jednym z nich jest ustawa o mowie nienawiści.

Zakazuje się wyśmiewania, zniesławiania, znieważania lub grożenia osobom lub grupom ze względu na ich pochodzenie, kolor skóry, rasę, religię, niepełnosprawność, cechy seksualne, orientację seksualną i tożsamość płciową (Kodeks karny, artykuł 233 a).

Mowa nienawiści może obejmować:

• komentarze słowne (zarówno mówione, jak i pisane)
• obrazy (jak memy)
• symbole (takie jak swastyka)
• dźwięk (np. szczekanie)

Choć istnieje prawo zakazujące mowy nienawiści, problem jest złożony i nie jest powiedziane, że wszystkie uprzedzenia są uznawane za mowę nienawiści.

Dowiedz się więcej o mowie nienawiści

Dyskryminacja

W Islandii obowiązują przepisy chroniące ludzi przed dyskryminacją w zakresie usług i ich dostępności. Prawo chroni ludzi przed dyskryminacją ze względu na pochodzenie, kolor skóry, rasę, religię, niepełnosprawność, cechy płciowe, orientację seksualną i tożsamość płciową.

Oto kilka przykładów tego, co jest nielegalne:

• Nie można pozbawić osoby prawa do zakupu produktu, jeśli inni mają prawo go kupić
• Nie wolno nikomu odmawiać usług, z których korzystają inni
• Nie można nikomu odmówić dostępu do miejsca otwartego dla publiczności

Kodeks karny, artykuł 180.