Używanie narkotyków
Chociaż dzieci z różnych rodzin mogą zacząć sięgać po narkotyki, istnieje kilka czynników wskazujących na to, że dzieci z poważnym problemem narkotykowym zmagają się z problemami psychicznymi lub psychologicznymi. Na przykład dzieci, które doświadczyły traumy, odrzucenia lub mają zaburzenia lub diagnozy, które czynią je bardziej podatnymi na używanie narkotyków (takie jak ADHD, zaburzenia lękowe, depresja i autyzm). Mogą to być dzieci, które były ofiarami znęcania się, przemocy lub po prostu dzieci z natury niepewne siebie, o niskiej pewności siebie i niskim poczuciu własnej wartości.
Kiedy dziecko jest samotne, czuje, że nie pasuje do grupy lub czuje się źle, zażywanie narkotyków może być sposobem na uśmierzenie dyskomfortu, ucieczkę od rzeczywistości, poczucie chłodu, dopasowanie się i zostanie zaakceptowanym w grupie przyjaciół.
Poniższe objawy mogą wskazywać, że dziecko zaczęło zażywać narkotyki:
- Pogorszenie wyników w nauce, spadek zainteresowania szkołą.
- Popada w konflikt z władzami szkoły i innymi władzami.
- Drobne przestępstwa, takie jak kradzież sklepowa lub wandalizm.
- Traci zainteresowanie przyjaciółmi, hobby i innymi zainteresowaniami.
- Nagła zmiana zachowania i poglądów.
- Zmiana w grupie przyjaciół.
- Brak dbałości o wygląd i higienę.
- Zmiana nawyków żywieniowych i snu.
- Kontakt z rodzicami i rodziną ulega pogorszeniu, następuje spadek zainteresowania rodziną.
- Zaczyna się działanie za plecami rodziców i rodziny, kłamstwa, podstępne zachowanie.
- Nienormalnie silne reakcje na rzeczy i bardzo złe reakcje na ingerencję w ich sprawy.
Nawet jeśli niektóre z tych objawów są widoczne, nie oznacza to, że dziecko zaczęło zażywać narkotyki. Mogą one jednak świadczyć o tym, że dziecko nie czuje się wystarczająco dobrze i zmaga się z pewnymi problemami. To z kolei naraża je na ryzyko sięgnięcia po narkotyki.
Uzyskaj pomoc
Możesz porozmawiać z nauczycielem, doradcą szkolnym lub inną osobą, do której masz zaufanie w szkole i otrzymać wsparcie i wskazówki.
Pracownicy ośrodków zdrowiamogą również udzielić Państwu pomocy, np. kierując dziecko do Oddziału Psychiatrii Dziecięcej i Młodzieżowej Szpitala Uniwersyteckiego Islandii Landspitali lub do innych specjalistów.
W Domu Rodziców Foreldrahús pracują doradcy specjalizujący się w tego typu przypadkach. Oferują oni m.in. spotkania, kursy i grupy wsparcia dla dzieci z zachowaniami ryzykownymi i ich rodziców.
Centra Pomocy Społecznej i w Reykjavíku oferują pomoc i wsparcie rodzinom w trudnej sytuacji. Nie bój się służb ochrony dzieci – większość rodziców doświadcza silnego wsparcia, gdy służby te angażują się w sprawę, a także mogą ubiegać się o specjalne środki dla dziecka i jego rodziny.
Narodowa Agencja ds. Dzieci i Rodzinzapewnić następujące zasoby terapeutyczne:
MST (terapia wielosystemowa) jest przeznaczona dla rodzin dzieci w wieku od 12 do 18 lat, które zmagają się z poważnymi problemami behawioralnymi, objawiającymi się ingerencją policji, trudnościami w szkole, przemocą i zażywaniem narkotyków. Terapia polega przede wszystkim na rozwijaniu umiejętności rodziców w radzeniu sobie z problemami ich dzieci. Terapia trwa od 3 do 5 miesięcy. Celem jest, aby dziecko mieszkało w ich domu, uczęszczało do szkoły lub pracy, nie miało konfliktów z prawem, nie zażywało narkotyków i nie znęcało się ani nie groziło.
Stuðlar to ośrodek leczenia dla dzieci w wieku od 12 do 18 lat, które zmagają się z różnymi problemami. W oddziale terapeutycznym diagnozuje się problemy dzieci, a leczenie trwa od 6 do 8 tygodni.
Meðferðarheimili Barnaverndarstofu (Narodowa Agencja ds. Dzieci i Rodzin) jest przeznaczona dla dzieci w wieku od 13 do 18 lat, które odbyły już leczenie w Stuðlar. Istnieją dwa ośrodki leczenia, oba zlokalizowane na wsi. Powody leczenia to na przykład zaburzenia zachowania, zachowania przestępcze, przemoc i zażywanie narkotyków.
